Redactie Bizarre Bekentenis 20 sep 2023, 16:00

Leestijd: 4 minuten

Evi (29): ‘Mijn inwonende vriendinnen betalen mijn hypotheek af en dat geeft me een dubbel gevoel’

In de rubriek Bizarre Bekentenis doet een lezeres van NSMBL een confession. We proberen het leven ook maar uit te vogelen en dit gaat niet zonder slag of stoot. Jongvolwassen zijn? Dat is soms knap lastig. We zijn tenslotte allemaal mensen en elk persoon maakt weer andere gekke en bijzondere dingen mee. Seks met de verkeerde persoon? Verslaafd aan je telefoon? In Bizarre Bekentenis lees je verhalen die soms herkenbaar zijn, of juist helemaal niet.

Deze keer is het Evi* (29) die haar verhaal doet. Zij woont samen met twee vriendinnen in haar eigen koophuis. Die vriendinnen betalen huur, maar daar voelt Evi zich de laatste tijd toch schuldig over.

‘Mijn inwonende vriendinnen betalen mijn hypotheek af’

Met vriendinnen samenwonen is gezellig, maar maakt de financiële zaken soms ook troebel.

Hi Evi, kan jij ons vertellen over hoe jouw woonsituatie tot stand is gekomen?

”Sinds twee jaar heb ik mijn eigen woning in een grote stad. Met hulp van mijn ouders, mijn eigen spaargeld en mijn bovengemiddelde salaris kreeg ik het voor elkaar om een woning in die stad te kopen. Ik besef me maar al te goed dat dit best een prestatie is op 27-jarige leeftijd.

Ik ging van wonen met vriendinnen in een knus huurhuis, naar wonen op mezelf in een groot appartement met drie slaapkamers. Een voor mij, een kledingkamer en een werkkamer. Toch voelde ik me al snel alleen. Toen een van mijn vriendinnen uit elkaar ging met haar vriend, bood ik haar aan om een tijdje bij mij te logeren. Ik vond het eigenlijk hartstikke gezellig en merkte dat ik opbloeide van een extra persoon in huis. Na twee maanden besloten we om het definitief te maken en haar ook op mijn adres in te schrijven. Ik kon de werkkamer en kledingkamer prima combineren, waardoor er voor haar een slaapkamer was.”

Woont zij gratis bij jou of betaalt ze huur?

”In de eerste weken dat ze gewoon logeerde deed ze vooral de boodschappen, omdat ik echt geen geld van haar wilde. Toen zij zich inschreef stond ze erop dat ze meebetaalde aan de woning. Dat het mijn koophuis was maakte haar niet uit. Zij betaalt mij maandelijks ongeveer een derde van mijn hypotheekkosten, want meer wil ik niet.”

Maar je woont nu met twee meiden in huis?

”Klopt. Toen de drie vriendinnen die nog in mijn oude huis woonden eruit moesten, vonden twee daarvan samen iets nieuws. De derde wist niet waar ze naartoe moest en zag het, door moeilijke banden thuis, niet zitten om weer bij haar ouders te gaan wonen. Ik heb toen van mijn kantoorkamer een geïmproviseerde logeerkamer gemaakt.”

Slaapt ze daar nu nog steeds zo in?

”Nee, allang niet meer. Het is bizar, want na twee weken was de klik die wij met z’n drieën hadden zo goed, dat we eigenlijk niet anders wilde. Ik zelf vond het ook fijn, want ik houd niet van alleen zijn en nu was er bijna altijd iemand thuis.

De derde vriendin betaalde mij geen huur, wat voor de eerste vriendin wel een beetje scheef overkwam. Maar tijdens de periode dat zij bij mij logeerde vond ik dat niet erg. Haar inschrijven op mijn adres ging niet zonder slag of stoot. Die procedures waren niet gratis, daarom is daarna besloten dat zij ook ‘huur’ ging betalen.”

Maar je vertelde dat jij daar een dubbel gevoel van krijgt?

”Ja. Twee-derde van mijn maandelijkse hypotheeklasten worden nu bekostigd door mijn vriendinnen. Soms weet ik niet hoe ik me daarbij voel. Mijn vriendinnen weten dat het mijn koophuis is en dat zij inderdaad meebetalen aan iets wat later alleen míjn eigendom is. Toch denk ik af en toe dat zij niet weten dat zij samen meer dan de helft betalen.

Ik voel me soms schuldig over het feit dat zij indirect mijn hypotheek aflossen. Daarentegen wil ik ook weer niet de goedzak zijn die iedereen maar gratis bij haar laat wonen. En voor hoelang het is, dat weet ik natuurlijk ook niet. Ik blijf het toch dubbel vinden.”

*De naam van Evi is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.