Lieve (34): ‘Ik heb op werk gelogen over mijn vaccinatie’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.nsmbl.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F06%2Fcora-pursley-dupe-1-e1751294069917.jpeg)
In deze rubriek delen lezeressen van NSMBL hun persoonlijke verhalen. Soms herkenbaar, soms ook niet, maar altijd openhartig en waargebeurd.
Deze week vertelt Lieve over de coronaperiode en de vaccinaties die toen uitgedeeld werden. Ze twijfelde, maar durfde dat op werk niet te vertellen.
Angst voor vaccin
“Tijdens de coronaperiode werd vaccineren op mijn werk niet verplicht, maar het werd wel héél duidelijk dat het de bedoeling was. Iedereen had er een sterke mening over. Teamsgesprekken veranderden ineens in discussies over boosterprikken, antivaxxers en groepsverantwoordelijkheid.
Dus toen iemand op een maandagochtend vroeg: “En jij? Ook geprikt zaterdag?”, knikte ik. “Ja, gelukkig wel. Viel mee.” Ik had niks gekregen. Ik durfde alleen niet te zeggen dat ik twijfelde.”
Ik was bang
“De waarheid is dat ik bang was. Niet per se voor de prik zelf, maar voor het gevoel dat ik mee moest doen met iets waar ik me nog niet zeker over voelde. Ik had artikelen gelezen, meningen gehoord, wilde nog even wachten. Maar dat mocht eigenlijk niet.
Zeker niet op mijn werk, waar iedereen zich trots liet boosteren, foto’s deelde van hun vaccinatiebewijs en mensen die twijfelden als egoïstisch werden bestempeld. Dus ik loog. Eerst één keer, toen nog een keer.”
De leugen werd groter dan ik
“Niemand stelde vragen. Ik deed alsof alles normaal was, maar voelde me steeds slechter. Ik lette constant op wat ik zei. Als iemand vroeg: “Welke prik had jij ook alweer?” veranderde ik razendsnel van onderwerp.
Toen collega’s ziek werden na hun booster, moest ik ook meespelen. “Ja, ik had ook echt keelpijn.” Terwijl ik gewoon fris en fruitig door de week ging. Ook werden collega’s die niet gevaccineerd waren echt anders behandeld, alsof ze gek waren. Ik wilde niet anders behandeld worden, ik twijfelde gewoon heel erg.”
Waarom ik er nog steeds niks over heb gezegd?
“Omdat ik bang ben dat mensen me niet meer serieus nemen. Ik ben die collega die zo rationeel en betrouwbaar lijkt. Die áltijd goed geïnformeerd is. En nu weet ik: ik heb gekozen voor sociale veiligheid, niet voor radicale eerlijkheid. De ironie? Ik ben inmiddels wél gevaccineerd. Gewoon in alle rust, maanden later, toen het voor mij goed voelde. Maar dat durf ik niet te vertellen. Want dan moet ik óók toegeven dat ik een jaar lang heb gelogen.”
Ook een Bizarre Bekentenis insturen? Dat kan via [email protected]
Meer bizarre bekentenissen
Wil je meer persoonlijke verhalen lezen?
- Fieke leeft stiekem op het geld van haar ex.
- De vriend van Miranda zit non-stop op zijn telefoon.
- Vriendinnen van Linde ergeren zich aan haar, omdat ze alles te duur vindt.
- De vriend van Inge wil geen enkele huishoudelijke taak uitvoeren.
- Sam kreeg van geen één vriendin een cadeau op haar babyshower.