Lara Steenvoorden Bizarre Bekentenis 6 mei 2024, 10:26

Leestijd: 2 minuten

Lua (32): ‘Ik kies voor bewust alleenstaand moederschap (BAM)’

Iedere week doet een lezeres bij ons haar verhaal. Dit kan een bekentenis zijn, maar ook een zorg óf een gedachte die zij hebben. Van ongemakkelijke dates tot vriendinnenirritaties, en van geldzorgen tot geheime verlangens. Deze week doet BAM (bewust alleenstaand moeder) in spé Lua* (32) haar verhaal.

Lua is 32 en kiest ervoor om in haar eentje moeder te worden. Ze heeft dit nog met niemand gedeeld.

Hi Lua, vertel eens wat over jezelf.

“Vorig jaar na mijn verjaardag maakte ik de balans op over mijn leven tot nu toe. Ik ben gelukkig, maar mis een liefde in mijn leven. Niet alleen de liefde als in de liefde met een partner; ik wil al mijn hele leven graag moeder worden en het ziet er niet naar uit dat dit op korte termijn gaat gebeuren met een man. Daarom heb ik ervoor gekozen om het alleen te gaan doen.”

Wauw, dappere beslissing. Hoe ver ben je al in het proces?

“Ik heb best wel lang nagedacht over hoe ik dit wilde aanpakken. Een donor zoeken ‘in het wild’, gewoon ergens een one night stand en hopen dat er een zaadcel blijft plakken óf een fertiliteitskliniek. Ik heb voor dat laatste gekozen en zit nu in het traject om zwanger te worden. Alles wijst erop dat het gaat lukken en ik kan niet wachten om moeder te worden.”

Vind je het niet spannend om dit alleen te doen?

“Weet je hoeveel vrouwen het eigenlijk alleen doen? Niet alleen BAM-moeders, maar ook vrouwen die gescheiden zijn of ongewenst zwanger zijn geraakt. Ik kan dit dus ook en natuurlijk vind ik het spannend, maar het is een droom die ik al heel lang heb en die ik ook kan (en wil) waarmaken zonder de hulp van een man.”

Heb je met je omgeving gedeeld dat je voor BAM gaat?

“Nee. Ik denk dat ik dit nog het meest spannend vind: het aan mijn omgeving vertellen. Ik ben erg bang hoe ze gaan reageren. Dat ze het onverstandig vinden bijvoorbeeld. Natuurlijk begrijp ik de zorgen, maar ik wil de weg richting mijn zwangerschap graag positief ervaren. Daarom deel ik het niet.”

Wat wil je jouw kindje straks graag meegeven?

“Als alles lukt en ik over iets meer dan achttien jaar met mijn kind op de bank zit, dan hoop ik dat ik een positief, ambitieus en gelukkig mens heb groot gebracht. Ik wil dat hij of zij voelt dat niets onmogelijk is.”

Wil je ook (anoniem) je verhaal kwijt? Stuur ons een mailtje via [email protected].

*De echte naam is bekend bij de redactie.

Reva (32): ‘Ik ben zwanger van een scharrel en durf het hem niet te vertellen’