Redactie Bizarre Bekentenis 21 mei 2025, 10:03

Leestijd: 3 minuten

Rosa (26): ‘Ik vloog naar Mexico voor hem, maar eenmaal thuis werd ik geghost’

In deze rubriek delen lezeressen van NSMBL hun persoonlijke verhalen. Soms herkenbaar, maar soms ook niet, maar altijd openhartig en waargebeurd. Vandaag vertelt Rosa* (26) over haar liefdes ervaring in Mexico, waar ze een paar weken in een romantische film zat, maar eenmaal terug in Nederland kwam ze in een achtbaan van teleurgestelde emoties terecht.

Hi Rosa, hoe is alles begonnen?

“Alles begon eigenlijk al jaren hiervoor. Ik was vijftien toen ik met mijn ouders op de camping was in Zuid-Spanje, daar ontmoette ik hem. Hij was vier jaar ouder, knap, heel open en naar iedereen altijd onwijs lief. We hadden vanaf het eerste moment al een klik, maar vanwege het grote leeftijd verschil gebeurde er natuurlijk niks. Later, na die zomer spraken we elkaar sporadisch, maar die klik die bleef. Ook zomers daarna bleven we elkaar zien. Voor mij was het altijd een beetje vaag wat we nou waren en toen ik achttien werd, werden berichtjes ook wat ‘serieuzer’. “

En toen ging hij reizen?

‘Ja, nadat hij was afgestudeerd belandde hij in Mexico. Inmiddels drie jaar, en wel ondertussen wat vage afspraakjes later, waarin we ook inmiddels gezoend hadden. Op een dag kreeg ik een appje – want appen deden we dagelijks met daarin: ‘Moet je niet gewoon hierheen komen?’. Toevallig was ik die maand zelf vrij, en iets in mij zei dat ik gewoon moest gaan. Waarom niet? Ik wilde desnoods meer dingen gaan doen die uit mijn comfort zone waren, en als ik hier mee kon beginnen. Dus, zo gezegd, zo gedaan: ik kocht een ticket en een paar dagen later vloog ik naar hem in Mexico.’

Hoe was het in Mexico?

‘Alsof ik in een romantische film beland was. Alles klopte. Dat ik het al bijna eng vond. Alle puzzelstukjes leken na al die jaren bij elkaar te vallen en alle onduidelijkheden. Een gevoel van rust. Elke dag opstaan voelde als een sprookje. Samen naar het strand, duiken, naar massages toe, goede gesprekken over het leven. Dit is het gewoon, dacht ik.’

Toen terug in Nederland werd het anders?

‘Ja, gelijk. Na drie weken in Mexico samen te zijn geweest, ging ik terug. Het contact werd weer zo vaag, eigenlijk hoe het altijd was. Weer zoveel onduidelijkheid over wat we waren. Ook begon hij mijn appjes te negeren, maar wel mijn stories op Instagram te liken. Hoe kan je dat doen? Ik had weer zoveel vraagtekens, nog meer dan ooit. Gelukkig moest ik voor werk vier maanden naar Londen, dus ging ik een nieuwe fase in, die zorgde voor veel afleiding.’

Zei hij nog wat voordat je verhuisde?

‘Uiteindelijk was ik degene die hem een appje stuurde dat ik ging verhuizen naar Londen. Niet veel later kreeg ik een A4’tje ongeveer met een liefdes verklaring – semi afscheidsbrief. Woorden als ‘ik hou van je’ ‘je bent zo speciaal en uniek’ kwamen hier in voor. Toen begon ik weer te denken ‘dit komt wel goed, het is gewoon nu niet het juiste moment.’ Maar, nu ruim twee jaar later, heb ik nooít meer iets gehoord.’

Hoe kijk je op alles terug?

‘Ik heb er vooral heel veel van geleerd. Om gelijk je onderbuik gevoel te vertrouwen en niet zomaar hals over kop naar de andere kant van de wereld te vliegen. Althans, dat zou ik zo weer doen, maar dan wel als ik van te voren meer duidelijkheid had gekregen van wat we nou waren. Ik heb het inmiddels ook geleerd los te laten en ben verder gegaan. Sterker nog, soms moet ik er een beetje om lachen. Wát een idioot.’

Wil je meer persoonlijke verhalen lezen? Lees dan hier meer.