Oei – Taylor Swift moet weer voor de rechter komen met haar nummer ‘Shake It Off’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.nsmbl.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2019%2F10%2FTAYLORSWIFT.jpg)
Het is een minder leuke periode voor onze grote vriendin Taylor Swift. De zangeres wordt wederom voor de rechter gesleept vanwege haar nummer ‘Shake It Off’ Ze zou de tekst hebben gestolen van een ander nummer. Auch.
Het is niet de eerste keer dat de rechtszaak over auteursrechten plaatsvindt. De eerste keer probeerde de rechter de zaak te verwerpen, maar dat mocht dus toch niet baten.
Taylor Swifts rechtszaak
Goed, wat is er precies gebeurd? Volgens twee mannen genaamd Seam Hill en Nathan Butler, heeft Taylor de tekst van ‘Shake It Off’ gestolen van hun originele nummer genaamd ‘Playas Gon’ Play’. Dat nummer werd in 2001 uitgebracht door 3LW.
Om je een idee te geven wat er volgens de mannen is gestolen, hebben we een stukje uit Taylors nummer: “’Cause the players gonna play, play, play, play, play / And the haters gonna hate, hate, hate, hate, hate.” De songtekst van Sean en Nathan gaat als volgt: “The playas gon’ play / Them haters gonna hate. Playas, they gonna play / And haters, they gonna hate.” Hmm, verdacht.
Niet origineel genoeg
Het gebeurt wel vaker dat mensen rechtszaken aangaan omtrent auteursrechten van muziek. Maar wat interessant is aan dit geval, is dat de rechtszaak in eerste instantie gesloten was en nu weer geopend wordt. De U.S District Court Judge Michael W. Fitzgerals had in eerste instantie zoiets van “lol, doei” omdat de songtekst volgens hem niet origineel genoeg was om een zaak van te maken.
“It is hardly surprising that Plaintiffs, hoping to convey the notion that one should persist regardless of others’ thoughts or actions, focused on both players playing and haters hating when numerous recent popular songs had each addressed the subjects of players, haters, and player haters,” schreef hij.
Toch een tweede rechtszaak
Afgelopen maandag bleek toch dat drie rechters van Ninth Circuit het niet helemaal eens zijn met de uitspraak. Zij schreven het volgende: “By concluding that ‘for such short phrases to be protected under the Copyright Act, they must be more creative than the lyrics at issues here,’ the district court constituted itself as the final judge of the worth of an expressive work. Because the absence of originality is not established either on the face of the complaint or through the judicially noticed matters, we reverse the district court’s dismissal.”
Daar hebben ze natuurlijk wel een punt, dus de rechtszaak wordt opnieuw geopend. Tot die tijd is er nog niks bekend, maar het zou zomaar slecht nieuws voor TayTay kunnen betekenen.