Redactie Bizarre Bekentenis 8 mrt 2025, 09:57

Leestijd: 2 minuten

Lara (26): ‘Mijn vriendinnen nodigden me ‘per ongeluk’ niet uit voor carnaval’

In de rubriek Bizarre Bekentenis deelt een lezeres van NSMBL een confession. Dit kan een relatiestruggle zijn, maar ook een geldprobleem of werk-issue. Praten over een probleem zorgt niet altijd à la minute voor een oplossing, maar het lucht wel op.

Die 26-jarige Lara kwam er via Instagram Stories achter dat haar vriendinnen carnaval vierden – zonder haar.

Hi Lara, wat is er precies gebeurd tijdens carnaval?

“Sinds ik drie jaar geleden verhuisde naar Amsterdam, zie ik mijn vriendinnen uit mijn geboorteplaats minder vaak. In het begin kwam ik om de week terug naar het dorp waar ik geboren ben om mijn familie en vrienden te zien. Omdat ik in Amsterdam veel heb opgebouwd, ga ik nu maar één keer per maand naar ze toe.

Via WhatsApp houden mijn vriendinnen en ik nauw contact. We bespreken nog steeds alles in de groepsapp en het voelt nog altijd alsof we beste vriendinnen zijn. Maar na dit weekend twijfel ik of dit gevoel wederzijds is.”

Waarom twijfel je?

“Een maand geleden vroeg ik of we – net als ieder jaar – carnaval zouden vieren. Ik kom daar graag voor naar het zuiden en vind dat een van de leukste dagen in het jaar. Mijn vriendinnen zeiden dat ze geen zin hadden – ze waren ‘uitgekeken op carnaval’ en voelden zichzelf te oud.

Ik vond het jammer, maar besloot dat weekend in Amsterdam wat leuks te doen met mijn vriend om de pijn een beetje te verzachten. Toen ik aan het einde van de dag mijn Instagram Stories bekeek, zag ik mijn vriendinnen in vol ornaat in de kroeg staan. Ze hadden zelfs matching outfits aan.”

Wat heb je toen gedaan?

“Ik voelde me zo gekwetst. Mijn vriendinnen hebben achter mijn rug om besloten tóch te gaan, ze hebben zelfs samen outfits uitgekocht. Is er tijdens dit hele proces niemand geweest die aan mij heeft gedacht? Ze weten hoe leuk ik deze dagen vind.

Ik weet bijna zeker dat ze me expres niet mee hebben gevraagd, want hoe kan dit anders gebeuren? Toen ik ze vroeg waarom ze toch waren gegaan, was hun antwoord: ‘We hebben het spontaan besloten en zijn je ‘per ongeluk’ vergeten te vragen.’ Ze hadden zelfs al bedacht dat ik niet meer zou kunnen.

Ik voelde zoveel woede, dus ik heb besloten niets te reageren. Het is misschien zwak, maar ik wist simpelweg niet wat ik moest zeggen. Is dit iets wat ik ze moet vergeven? Of moet ik een gesprek aangaan? Ik wilde de vriendschap in stand houden, maar ik begin nu te twijfelen…”

Lia (29): ‘Mijn vriend verzweeg dat hij zijn opleiding niet binnen 10 jaar haalde’